Gül kurusu mantarı (Mycena rosea )

Mycena rosea – Gül kurusu mantarı

Taksonomi – Sınıflandırma

Alem: Mantarlar-Fungi

Bölüm : Basidiomycota

Sınıf: Agaricomycetes

Takım: Agaricales

Aile: Mycenaceae

Cins: Mycena

Tür: Mycena rosea

Genellikle Rossy bonnet olarak bilinen Gül Kurusu mantarı (Mycena rosea), Mycenaceae familyasındaki bir mantar türüdür. 

İlk olarak 1783’te Jean Baptiste Francois Bulliard tarafından Agaricus roseus adı ile tanımlandı. Daha sonra 1912 yılında Prusya doğumlu mikolog Eugen Gramberg tarafından Mycena cinsine aktarıldı ve günümüzde kullanılan Mycena rosea adını aldı.

Mycena rosea’nın  gövdeleri, bu türe özgü iki kırmızı alkoloid pigment içerir. Mycenarubin A ve mycenarubin B olarak adlandırılan bu kimyasallar, deniz süngerlerinde bulunan damironlar ile ilgilidir. Mycena cinsindeki diğer birçok tür gibi, Gül kurusu mantarının’da biyolüminesan olduğu ve zayıf bir yeşil ışık (520 ila 530 nanometre aralığında dalga boyu) yaydığı bilinmektedir.

Cins adı olan ”Mycena” Yunanca kökenlidir. Özel sıfat olan ”rosea” ise Latince olup, pembe veya gül rengine atıftır. Mantarlı yaşam ailesi olarak bu türü Gül Kurusu mantarı adı altında inceleyeceğiz.

Şapka: 2 ila 6 cm çapındaki Mycena rosea’nın şapkaları çan şeklindedir bununla birlikte beyazdan koyu pembeye kadar değişir. Olgunlaştıkça soluklaşır. Dışbükeydir ayrıca pembe ila leylak rengi arasında değişir. Daha koyu bir umbo (çıkıntı) ile kenara doğru belirgin radyal çizgiler bulundurur.

Lameller: Rossy bonnet’in lamelleri soluk pembe ve aralıklıdır. Geniş lameller derinden kıvrımlıdır. Gövdeye yakın veya uzak olabilir, ayrıca karanlıkta fosforlu ve parıltılıdır.

Gövde-Sap: Beyaz veya soluk pembe olup uzunlamasına liflerle pürüzsüzdür. Sapın içi boştur. Üst tarafa doğru hafifçe incelir. Gövde de yüzük bulundurmaz.

Sapın tabanı, yaprak çöpüne girdiği yerde hafif tüylüdür. Et leylak beyazıdır.

Koku: Hafif bir turp kokusu vardır. Özellikle hasar gördüğünde koku belirginleşir, tadı da turp gibidir.

Spor Baskısı: Beyaz renkte olup; elipsoidal, düz, 7-9 x 4-5.5 μm boyutlarındadır.

Habitat: Sert ağaçların veya kozalaklı ağaçların altındaki orman kalıntıları üzerinde saprobik, tek başına, dağınık veya toplu olarak büyür. Kuzey ve orta anakaranın birçok yerinde bulunur. 

Mevsim: Haziran-Kasım ayları arasında gözlemlenir.

Yenilebilirlik ve Toksisite: Bu zehirli bir türdür ve yiyecek için toplanmamalıdır. Tehlikeli toksin muskarin içerir. Düşük konsantrasyonlarda da olsa ölümcül olabilir ve potansiyel zehirli bir tür olarak kabul edilmelidir. Mikroskobik olarak Mycena rosea’nın resmi tanımına karşılık gelir. ABD’de tüm mikologlar bunların iki ayrı tür olduğunu kabul etmezler. Ancak ikisindeki toksik kimyasalların tamamen aynı olmadığına dair bazı kanıtlar vardır. Ayrıca Mycena pura; Mycena rosea’dan daha küçüktür ve genellikle sivrilen bir gövdeye sahip değildir.

Dip not: Sitemizde yazılanlar, sadece ve sadece BİLGİLENDİRME amaçlıdır. Mantar toplamak ve tanımlamak kesinlikle uzmanlık gerektiren bir konudur. Sitemizdeki bilgilere göre mantar toplamamanız ve tüketmemeniz önemle duyurulur! Diğer yazılarıma göz atmak için tıklayınız.

GALERİ

Güzel mantar görselleri ve bilgiler için Mantarlı Yaşam- Mantar Avcıları Facebook Grubumuzu da ziyaret edebilirsiniz. Web Sitemizde emeği olan herkese çok teşekkür ederiz.