Mor Panus Mantarı (Panus conchatus)
Taksonomi – Sınıflandırma
Alem: Mantarlar – Fungi
Bölüm : Basidiomycota
Sınıf: Agarcomycetes
Takım: Poliporales
Aile: Panaceae
Cins: Panus
Tür: Panus conchatus
Mor Panus Mantarı (Panus conchatus), yaygın olarak leylak istiridyesi olarakta bilinen, mor renkte bir saprobik ağaç mantarıdır. Çürüyen sert ağaç çubukları ve kütükler üzerinde tek başına veya daha sık olarak kümelenerek bulunurlar. İlkbahardan sonbahara ve kışın sıcak iklimlerde, Kuzey Amerika’da ve Avrupa’da yaygın olarak görülmektedir. Panus conchatus, beyaz spor baskısıyla , oldukça kel olan (tüylü değil) pürüzsüz şapkası ve morumsu renkleriyle tanınan sert, uzun ömürlü bir ağaç çürütücüsüdür. Ancak, renkleri yaşlandıkça kahverengimsi veya tarçın kahverengine dönüşür. Panus conchatus’un gövdesi hemen hemen her zaman oldukça çok gelişir, ancak genellikle biraz merkez dışı veya yanaldır .Ülkemizde özellikle Karadeniz bölgesinde acemi mantar avcıları tarafından istiridye mantarı olduğu düşünülerek tüketilmektedir. Zehirsiz olan bu mantarın, sert yapısı ve mutfak değeri pek olmadığı için tüketilmesi tavsiye edilmez.
Şapka: 4–12 cm genişlikte çapındaki şapkası, ilk evrelerde geniş bir şekilde dışbükey, ancak kısa süre sonra merkezi bir çöküntü geliştirir veya derin vazo şeklini alır. Kuru, tüylü veya çok az tüylü fakat çok belirgin şekilde tüylü olmayabilir. Genellikle radyal olarak buruşukturlar, gençken morumsu kahverengiden kahverengiye, yaşla birlikte kahverengiden ten rengine veya beyazımsı hale gelir, ancak genellikle morumsu bir marjı korurlar. Genellikle eşmerkezli renk bölgeleri geliştirirler, renkler genellikle olgunlaştıkça yama yama şekiller alır, kenar boşluğu ilk başta içeri girintili, daha sonra bazen taraklı veya yer yer oval hale gelir.
Lameller: Genç ve taze haldeyken sık şekilde, çatallı soluk leylak rengi veya soluk mor, daha solgun ve daha sonra yaşla birlikte kahverengileşir, lamelleri gövdeye doğru azalır.
Gövde-Sap: Çoğunlukla eksantrik şekilde oluşur, 2-5 cm uzunluğunda ve 1.5-3 cm çapında olan sap kısmı, sapkadan daha soluk, gençken tüylü veya ince tüylüdür.
Koku: Ayırt edici bir kokusu yoktur.
Spor Baskısı: Beyaz veya çok soluk sarıdır.
Habitat: Çürüyen veya yere düşen çürümüş özellikle meşe ağaçları ve kestane ağaçları üzerinde, bazen iğne döken orman ağaçları üzerinde görülür.
Mevsim: Genellikle sonbahar aylarında görülürler.
Yenilebilirlik ve Toksisite: Zehirsiz olmasına rağmen, sert ve kösele gibi yapısından dolayı sindirimi zordur ve tüketilmez olarak bilinir. Bazı acemi mantar avcıları bu mantarı istiridye mantarı ile karıştırıp tüketir, fakat kesinlikle tüketilmesi tavsiye edilmez.
Ek bilgiler: Mor Panus mantarına benzer türler, kendi cinsindeki Panus lecomtei, Panus neostrigosus gibi mantarlara ve aynı ailede bulunan Lentinus strigosus türleri bulunur. Ayrıca iyi yenilebilir kategoride olan İstiridye mantarı ile karıştırmak mümkündür.
Dip not: Sitemizde yazılanlar, sadece ve sadece BİLGİLENDİRME amaçlıdır. Mantar toplamak ve tanımlamak kesinlikle uzmanlık gerektiren bir konudur. Sitemizdeki bilgilere göre mantar toplamamanız ve tüketmemeniz önemle duyurulur! Diğer yazılarımıza göz atmak için tıklayınız.
GALERİ
Galerideki fotoğrafların birçoğu Türkiye’nin Mantar Avcıları Facebook sitesinden alınmıştır. Emeği geçen herkese çok teşekkür ederiz.
Bir yanıt yazın