Mantar Türleri
Ağlayan Tanecik Mantarı (Suillus granulatus)
Published
1 sene agoon
By
Ali Aydoğdu
Suillus granulatus
Taksonomi – Sınıflandırma
Alem: Mantarlar – Fungi
Bölüm : Basidiomycota
Sınıf: Agaricomycetes
Takım: Boletales
Aile: Suillaceae
Cins: Suillus
Tür: Suillus granulatus
Suillus granulatus, Suillaceae familyasındaki Suillus cinsinin gözenekli bir mantarıdır. Suillus luteus‘a benzer, ancak halkasız sapı ile ayırt edilebilir. Genellikle çam ile ortak yaşamda yetişen yenilebilir bir mantardır. Genellikle Ağlayan bolet ( Weeping bolete) veya Granüle bolet (Granulated bolete) olarak bilinir.
İlk olarak 1763 yılında Carl Linnaeus tarafından Boletus granulatus olarak tanımlanmıştır. Daha sonra Fransız doktor ve doğa bilimci Henri François Anne de Roussel tarafından, 1796 yılında Suillus cinsine aktarılmıştır.
Suillus mantar için kullanılan eski bir terim olup ”domuz” ile aynı kökendendir. Şapka üstünün yağlı yapısına atıftır. Spesifik sıfat granulatus ise, granüle edilmiş anlamına gelir.
Eş anlamlıları arasında; Boletus lactifluus, Leccinum lactifluum, Lxocomus granulatus bulunur.
Şapka: Ağlayan tanecik mantarının şapkası 5 ila 15 cm arasında olup dışbükeydir. Şapka rengi, tarçın kahvesi ile turuncumsu kahverengi arasında değişir. Yapışkan ve sümüksüdür.
Şapka eti yumuşak olup, soluk sarıdır ve kesilince renk değiştirmez.

Tüpler ve Gözenekler: Başlangıçta beyazımsı, çok kısa süre sonra sarımsı olan tüpler, aynı renkteki gözenekler ile sonlanır.
En ayırt edici özelliği bu gözeneklerden atılan damlacıklardır. Zamanla damlacıklar koyu renk alır.

Gövde-Sap: 4-8 cm uzunluğunda, 1-2 cm kalınlığındadır. Bu türün gövdesi çok açık saman sarısıdır. Yüzük veya yüzük izi bulunmaz. Sapın üst kısımlarında yüzeyi granüllüdür (bu tür adını bu özelliğinden alır). Gövde etinden sızan sütlü damlacıklar halinde oluşan granüller kurudukça sertleşir.

Koku: Ayırt edici değildir.
Spor Baskısı: Tarçın kahverengiden kahverengiye kadar olup, sporları; subfusiform, pürüzsüz, 8–10 x 2.5–3.5μm boyutlarındadır.
Habitat: Hem kireçli hem de asitli topraklarda, iğne yapraklı ağaçların ve özellikle Sarıçam’ın altında görülen mikorizal bir mantardır. Ilıman iklimlerde çam ile ilişkili olan en yaygın Suillus türüdür.
Mevsim: Temmuz- Aralık arası görülmektedir.
Yenilebilirlik ve Toksisite: Weeping bolete yenilebilir ve çeşitli şekillerde iyi ya da düşük kaliteli olarak kabul edilir. Tüm Suillus türleri gibi, şapka üzerindeki zar ve tüpler pişirmeden önce temizlenmelidir. İyi pişirilerek tüketilmeli, ilk kez tüketiliyorsa porsiyon az tutulmalıdır. Bazı durumlarda mide rahatsızlığına neden olduğu bildirilmiştir.
Ek bilgiler: Cilt ile temas ettiğinde Nadire’nde olsa Kontakt dermatit‘e ( yani deri iltihaplanmasına, döküntü ve şişliklere) neden olmaktadır.
Dip not: Sitemizde yazılanlar, sadece ve sadece BİLGİLENDİRME amaçlıdır. Mantar toplamak ve tanımlamak kesinlikle uzmanlık gerektiren bir konudur. Sitemizdeki bilgilere göre mantar toplamamanız ve tüketmemeniz önemle duyurulur! Diğer yazılarımıza göz atmak için tıklayınız.
GALERİ







Güzel mantar görselleri ve bilgiler için Mantarlı Yaşam- Mantar Avcıları Facebook Grubumuzu da ziyaret edebilirsiniz. Web Sitemizde emeği olan herkese çok teşekkür ederiz.
You may like

Altınpelte Mantarı (Tremella aurantia)

Yaş Ağulumantar (Omphalotus olivascens)

Maral Kirmit (Russula sardonia)

Kahve Pullu (Lepiota castanea)

Haşmetli Topuzmantarı (Clavariadelphus pistillaris)

Göl Süngermantarı (Suillus lakei)

Zennezili Mantarı (Anthracobia melaloma)

Gavur Süngermantarı (Suillus bellinii)

Ağulu Kum Pullusu (Lepiota brunneolilacea)

Zarlıçanak Mantarı (Amanita submembranacea)

Royal Sığır Dili Mantarı (Hydnum reginae)

Parlak Kirmit Mantarı (Russula graveolens)

Dönşapka Mantarı (Panaeolina foenisecii)

Ecel Kirmiti (Russula subnigricans)

Deli Pullu Mantar (Lepiota subincarnata)

Alagöz Kirmiti (Russula integra)

Takah Mantarı (Gerronema nemorale)

Pullukarakız (Tricholoma atrosquamosum)

Başlı Kukulcuk Mantarı (Mycena leptocephala)

Sarı Şalvarlı Mantar (Leucocoprinus birnbaumii)

Melez Sütlüce Mantarı (Lactarius chelidonium)

Vellinga Çıtkırdısı (Pluteus vellingae)

Şiş Poslak Mantarı (Lycoperdon umbrinum)

Chlorophyllum hortense – Sapıkızaran Şemsiye Mantarı

Russula mustelina – Russet Kirmit

Defne Mantarı (Pluteus lauracearum)

Acısütlüce Mantarı (Lactarius acris)

Diri Pulcuklu Mantar (Psathyrella piluliformis)

Karyağdı Mantarı (Amanita strobiliformis)

Kırk Sevelen Mantarı (Parasola conopilea)

Dertveren Mantarı (Amanita spadicea)

Engin Yerkulak Mantarı (Otidea onotica)

Güdük Ölüparmak (Xylaria hypoxylon)

Kızıl Çinçomağı (Podostroma cornu-damae)

Mor Yosunmantarı (Arrhenia lilacinicolor)

Dişli Dedesakalı Mantarı (Hericium cirrhatum)

Kokulu Siyah Trompet Mantarı (Craterellus foetidus)

Gevrek Postiya Mantarı (Postia stiptica)

Siyah Trompet Mantarı (Craterellus fallax)

Adalıkümbet Mantarı (Inocybe kusadasiensis)

Şiş Balmantarı (Armillaria gallica)

Yeni bir mantar türü keşfedildi

Kaygankümbet Mantarı (Inocybe viscida)

Baba Gaypaşuk Mantarı (Hygrophorus yadigarii)

Alagöz Kirmiti (Russula integra)

Dönşapka Mantarı (Panaeolina foenisecii)

Royal Sığır Dili Mantarı (Hydnum reginae)

Deli Pullu Mantar (Lepiota subincarnata)

Ecel Kirmiti (Russula subnigricans)

Parlak Kirmit Mantarı (Russula graveolens)

Zarlıçanak Mantarı (Amanita submembranacea)

Zennezili Mantarı (Anthracobia melaloma)

Ağulu Kum Pullusu (Lepiota brunneolilacea)

Gavur Süngermantarı (Suillus bellinii)

Haşmetli Topuzmantarı (Clavariadelphus pistillaris)

Göl Süngermantarı (Suillus lakei)

Altınpelte Mantarı (Tremella aurantia)

Kahve Pullu (Lepiota castanea)

Maral Kirmit (Russula sardonia)
