Clitocybe
Yetim Hunimantarı (Clitocybe rivulosa)
Published
2 sene agoon

Clitocybe rivulosa – Yetim Hunimantarı
Taksonomi – Bilimsel Sınıflandırma
Alem: Mantarlar- Fungi
Bölüm : Basidiomycota
Sınıf: Agaricomycetes
Takım: Agaricales
Aile: Tricholomataceae
Cins: Clitocybe
Tür: Clitocybe rivulosa
Clitocybe rivulosa yaygın olarak Sahte Champignon ve Aptal hunisi olarak bilinen Basidiomycoto bülümünde ki bir çok Clitocybe türüyle benzerlik gösteren mantardır ve ciddi şekilde zehirlidir. Ülkemizde, Avrupa ve Kuzey Amerika’da çimler, çayırlar ve diğer çimenlik ve otlak alanlarda yaygın bulunan , küçük beyaz huni şeklinde bir mantardır. Terleyen mantar olarakta bilinir. Bu ismi zehirlenme semptomlarından olan SLUDGE sendromundan dolayı alır. Potansiyel olarak ölümcül şekilde muskarin içerir. Aynı şekilde, hem makroskobik, hemde mikroskobik olarak birbirine çok benzeyen Clitocybe dealbata ile kolay şekilde birbirinden ayırt edilemezler ve bir çok kişi tarafından aynı mantar olarak değerlendirilirler. Bu çok zehirli mantarlar, toksin muskarin içerir ve bu sebeple tüketilmek için toplanan, Calocybe gambosa gibi mantarlarla karıştırılır ve toplayıcıların bu mantara çok dikkat etmesi gerekir. Biz bu mantarı bizdeki ismi ile Yetim Hunimantarı olarak işleyeceğiz.
Şapka: 1 ila 6 cm arasında, dışbükey, genellikle içe kıvrılmış dalgalı bir kenar boşluğu ile düzleşen, bazen sığ bir merkezi çöküntü geliştiren veya sığ huni hale gelen; kuruyken pürüzsüz ve unlu veya ipeksi, beyaz, genellikle yaşlandıkça hafif bir devetüyü renklendirir. Yaşla birlikte soluk eş merkezli halkalar, çok kuru havalarda çatlama eğiliminde olan şapka yüzeyinde sıklıkla görünür hale gelir.

Lameller: Sık veya biraz seyrektir. Lamel rengi beyaz, yaşla birlikte grimsi pembe bir belirti gösterir.

Gövde-Sap: 3 ila 4 cm uzunluğunda ve 0,4 ile 1 cm çapındadır. Sap, pürüzsüz ve unlu veya ipeksi, beyaz; merkezde tüylü, sapta halkası yoktur.

Koku: Ayırt edici bir kokusu yoktur.
Spor Baskısı: Beyaz. Elipsoidal, düz, 4-5,5 x 2-4,5 μm boyutlarındadır.
Habitat: Sürülmemiş ve düzenlenmemiş otlaklarda, yol kenarlarında, park alanlarında ve kıyı kesimlerde kumlu arazilerde, tek tek ve peri halkalarında, toplu şekilde görülmektedir.
Mevsim: Haziran başlarından Aralık ayına kadar görülebilirler.
Yenilebilirlik ve Toksisite: Clitocybe rivulosa, insanların yenilebilir mantar bulmayı bekledikleri habitatlarda yetişen ölümcül zehirli ve oldukça yaygın bir türdür. Bu onu gerçekten çok tehlikeli kılar. Bunun ve birkaç benzer beyaz şapkalı Clitocybe türünün neden olduğu zehirlenme semptomları, muskarin zehirlenmesiyle ilişkili olanlardır. Bu mantarları yedikten sonraki yarım saat içinde aşırı tükürük ve terleme başlar. Kurbanlar tüketilen miktara bağlı olarak, bulanık görme ve nefes darlığı ile birlikte karın ağrısı, hastalık ve ishalden de muzdarip olabilir. Aksi takdirde sağlıklı olan kişilerin bu mantarları yemesinden ölmeleri çok nadirdir, ancak kalbi zayıflamış veya solunum problemleri olan herkes çok daha fazla risk altındadır.
Ek bilgiler: Benzer türler Calocybe gambosa – Kokulu beyaz cincile mantarı , daha kalın bir ete ve etli bir kokuya sahiptir. Benzer habitatlarda, ancak esas olarak Nisan sonu ile Temmuz başı arasında ortaya çıkar. Bununla birlikte kendi türünde olan ve birbirine çok fazla benzeyen Clitocybe dealbata türü ve başka Clitocybe türleriyle benzerlik gösterirler.
Dip not: Sitemizde yazılanlar, sadece ve sadece BİLGİLENDİRME amaçlıdır. Mantar toplamak ve tanımlamak kesinlikle uzmanlık gerektiren bir konudur. Sitemizdeki bilgilere göre mantar toplamamanız ve tüketmemeniz önemle duyurulur! Diğer yazılarıma göz atmak için tıklayınız.
GALERİ







Güzel mantar görselleri ve bilgiler için Mantarlı Yaşam- Mantar Avcıları Facebook Grubumuzu da ziyaret edebilirsiniz. Web Sitemizde emeği olan herkese çok teşekkür ederiz.

Akça Örümcekmantarı (Cortinarius variegatus)

Sarıçalan Mantarı (Agaricus iodosmus)

Turuncuağlayan Mantar (Hydnellum aurantiacum)

Bahçeboleti (Hortiboletus bubalinus)
GDPR Gizlilik Politikası

Gevrek Süngermantarı (Suillus spraguei)

Karanfilmantarı (Abortiporus biennis)

Yer yumurtamantarı (Volvariella surrecta)

Aslan Çıtkırdı Mantarı (Pluteus leoninus)

Mantareniği (Asterophora parasitica)

Yanıktere Mantarı (Bondarzewia mesenterica)

Tapa Bolet Mantarı (Boletus barrowsii)

Gölgeli Çıtkırdı Mantarı (Pluteus umbrosus)

Utangaçmantar (Inocybe godeyi)

Pullu Kızıl Mantarı (Agaricus impudicus)

Keseli Peri Mantarı (Amanita alseides)

Kanayan Kanlıca (Lactarius rubrilacteus)

Terskümbet Mantarı (Inocybe mixtilis)

Elma Şekeri Boleti (Exsudoporus frostii)

Orakkarakız Mantarı (Tricholoma focale)

Esmer Bolet (Porphyrellus porphyrosporus)

Beyaz Trappe Trüfü (Tuber oligospermum)

Saklı Etlice Mantarı (Leucoagaricus nympharum)

Sapısulu Mantarı (Roridomyces roridus)

Sarıkızıl Bolet (Neoboletus flavosanguineus)

Düzsarıkız Mantarı (Cantharellus lateritius)

Sarkıkkese Mantarı (Amanita decipiens)

Kısaşalvarlı Mantar (Leucocoprinus cepistipes)

Belkızılı Mantarı (Agaricus bernardii)

Gizlikese Mantarı(Amanita abscondita)

Yamalıgelin Mantarı (Amanita nivalis)

Pestifal Mantarı (Tylopilus felleus)

Kızıl Domalan Mantarı (Terfezia claveryi)
Mantar nasıl saklanmalı?

Kor Tersçanı Mantarı (Panaeolus cinctulus)

Portakalçanak Mantarı (Caloscypha fulgens)

Anadolu Karasüngeri (Melanogaster anatolicus)

Dikenlikese Mantarı (Amanita echinocephala)

Kanlıca ve Sahte Kanlıca Mantarı

Yeni bir mantar daha keşfedildi (Melanogaster anatolicus – Anadolu Karasüngeri)

Yeni Bir Amanita türü keşfedildi

Eksiketek Mantarı (Rickenella fibula)

Kuşaksütlüsü Mantarı (Lactarius zonarius)

Feslik Mantarı (Rheubarbariboletus armeniacus)

Tapa Bolet Mantarı (Boletus barrowsii)

Yanıktere Mantarı (Bondarzewia mesenterica)

Mantareniği (Asterophora parasitica)

Yer yumurtamantarı (Volvariella surrecta)

Aslan Çıtkırdı Mantarı (Pluteus leoninus)

Karanfilmantarı (Abortiporus biennis)

Turuncuağlayan Mantar (Hydnellum aurantiacum)

Sarıçalan Mantarı (Agaricus iodosmus)

Gevrek Süngermantarı (Suillus spraguei)

Bahçeboleti (Hortiboletus bubalinus)
