Ladin Kanlıcası (Lactarius deterrimus)

Lactarius deterrimus – Ladin Kanlıcası

Taksonomi – Sınıflandırma

Alem: Mantarlar- Fungi

Bölüm : Basidiomycota

Sınıf: Agaricomycetes

Takım: Russulales

Aile: Russulaceae 

Cins: Lactarius

Tür: Lactarius deterrimus

Lactarius deterrimus, dünya literatürlerinde genel olarak, False saffron milk cap veya Orange milk cap olarak bilinen, Russulaceae familyasındaki bir mantar türüdür. 

Ladin Kanlıcası- L. deterrimus, havuç renginde lamelleri ve olgunlaştıkça yeşilimsi tonlarda sütlü büyük bir şapkası olan Lactarius cinsi bir mantardır. Kuruduğunda havuç-turuncudan koyu kırmızıya değişen ve kesildiğinde veya bölündüğünde lamellerinden sızan lateks sıvısı (süt) ayırt edici özelliğidir.

Şapka: Şapkası 5-15 cm çapında genç örneklerde konveks yapıdadır. Gelişmiş mantarlarda ise ortası çukurlaşarak huni şeklini alır. Üzerinde farklı renk tonlarında meydana gelen konsantrik daireler görülür. Mantarın yapısı gevrek yapıdadır. Nemli olan noktalarda şapkası yapışkan formda olabilir, bu nadir gözüken bir durumdur.

Lameller: Lameller sap üzerinde ilerleyerek sonlanır ve sık yapıdadır. Bu yapı tüm kanlıca türlerinde aynıdır. Berelendiğinde veya kırıldığında diğer kanlıca türlerine göre daha çabuk yeşermesi ayırt edici bir özelliğidir.

Gövde-Sap: 15 cm çapında gövde portakal renginde olup sapı 3-5 x 1,5 – 2,5 cm çapında silindirik şeklindedir. Genç örneklerde içi dolu, yaşlı örneklerde ise içi boş boru şeklindedir.

Koku: Kokusu havuç kokusunu anımsatır.

Spor Baskısı: Spor izi soluk pembe renkte olup, sporlar 7.5-10 x 6-7.6 µm boyutlarındadır. Tamamlanmamış bir ağ oluşturmak için çizgilerle birleştirilmiş 0.5 µm yüksekliğe kadar siğillerle süslenmiştir.

Habitat: Lactarius deterrimus (Ladin kanlıcası- Ladin melkisi) mantarının ladin ağaçları ile mikrozal bağlantısı vardır. Diğer kanlıca türleride çam ve köknar ağaçlarıyla özellikle mikrozal ilişkisi vardır. En belirgin özelliği ladin ağaçlarıyla mikrozal ilişkisi olması ve berelendiğinde veya koparıldığında diğer kanlıca türlerine göre çok daha çabuk yeşeren bir dokuya sahip olmasıdır.

Mevsim: Sonbahar aylarında ladin ağaçlarının bulunduğu ormanlık çevresinde yetişir. Bu tür özellikle bahar aylarının başlangıcında mikrozal ilişkisi bulunduğu kayın ormanlarında rastlamak da mümkündür.

Yenilebilirlik ve Toksisite: Kanlıca Mantarı aminoasit içeriği bakımından zengin oluşu nedeniyle yararlı bir protein kaynağıdır. En çok vejetaryenlerin besin tercihi arasında bulunan mantarlar, beslenmede hayati önem taşıyan elzem aminoasitleri içermektedir. Ayrıca, mantarda kalsiyum, fosfor, demir, sodyum, potasyum, magnezyum, B1 vitamini, B2 vitamini, Niasin ve C vitamini bulunmaktadır. Mantarda bulunan bu vitamin ve minerallerin kaybolmaması için mantarların taze alınıp, bekletilmeden tüketilmesi gerekir. Mantar avcıları tarafından en çok bilinen ve tüketilen kanlıca mantarının konservesi ve turşusu’da bazı yöre halkı tarafından yapılmaktadır.

Ek bilgiler: Kanlıca mantarı türleri Orta Avrupa’da en yaygın olanlardan biri olmasına rağmen, türlerin net tanımı 1968 yılında Alman mikolog Frieder Gröger tarafından geçerli bir şekilde tanımlanmıştır.

Dip not: Sitemizde yazılanlar, sadece ve sadece BİLGİLENDİRME amaçlıdır. Mantar toplamak ve tanımlamak kesinlikle uzmanlık gerektiren bir konudur. Sitemizdeki bilgilere göre mantar toplamamanız ve tüketmemeniz önemle duyurulur! Diğer yazılarıma göz atmak için tıklayınız.

GALERİ

Güzel mantar görselleri ve bilgiler için Mantarlı Yaşam- Mantar Avcıları Facebook Grubumuzu da ziyaret edebilirsiniz. Web Sitemizde emeği olan herkese çok teşekkür ederiz.