Kızıl kanlıca mantarı (Lactarius sanguifluus)

Lactarius sanguifluus – Kızıl kanlıca mantarı

Taksonomi – Sınıflandırma

Alem: Mantarlar- Fungi

Bölüm : Basidiomycota

Sınıf: Agaricomycetes

Takım: Russulales

Aile: Russulaceae

Cins: Lactarius

Tür:  Lactarius sanguifluus

Yaygın olarak Kızıl Kanlıca, Kanlıca, Kara Kanlıca, Kanlı Kanlıca (Bloody Milk Cap) olarak bilinen Lactarius sanguifluus, Russulaceae familyasındaki 150 kadar türden yenilebilir bir türdür. İlk olarak 1811’de Fransa’dan tanımlanan türe şu anki adı 1838’de Elias Fries tarafından Lactarius’a transfer edildiğinde verildi.

Şapka: Şapka büyüklüğü 5–15 cm civarındadır. Mantar gençken ortası hafifçe çukurdur, kenarı içeri kıvrıktır, büyüdükçe ortası daha da çukurlaşarak hemen hemen huni şekline döner, diğer kanlıca türlerine göre şapka daha kızıl tonlardadır.

Lameller: Lameller sap üzerinde ilerleyerek sonlanır ve sık yapıdadır. Bu yapı tüm kanlıca türlerinde aynıdır. Rengi, turuncunun koyu ve açık tonları ile kızıl renk arasında değişiklik gösterir. Bu tür herhangi bir yerinden berelendiği zaman hemen kan kırmızısı süt akar. Diğer turuncu Lactarius türlerinde turuncu/sarı tonlarında akan süt, bu türde bariz şekilde kan kırmızısıdır ki, diğer türlerden rahatlıkla ayırt edilmesini sağlar. 

Gövde-Sap: Meyve gövdeleri, 4–7,5 cm çapa ulaşan, merkezi girintili dışbükey bir şapkaya sahiptir. Şapka yüzeyi pürüzsüz ve yapışkandır. Sapı 3-5 x 1,5 – 2,5 cm çapında silindirik şeklindedir. Genç örneklerde içi dolu, yaşlı örneklerde ise içi boş boru şeklindedir.

Koku: Kendine has hoş mantarımsı kokusu vardır.

Spor Baskısı: Sporlar kabaca küresel ve elipsoidaldir. 7,9–9,5 x 8,0–8,8 µm boyutlarındadır.

Habitat: Lactarius Sanguifluus (Kanlıca-Melki), karakteristik tüm özellikleri Lactarius deliciosus ile aynı olan bu tür İğne yapraklı ağaçlarla mikrozal ilişkisi vardır. Köknar ağacı ve iğne yapraklı türler ile sembiyoz yaşar, genel olarak nemli ormanlarda yetişir.

Mevsim: Yağışların başlamasıyla beraber sonbahar aylarında ortaya çıkmaya başlarlar. Guruplar, ocaklar halinde ve tek tek görülebilirler. Kış ayının başlamasıyla sezonu biter. Nadir de olsa yağışlı ilkbahar günlerinden sonrada rastlanabilir.

Yenilebilirlik ve Toksisite: Kanlıca Mantarı aminoasit içeriği bakımından zengin oluşu nedeniyle yararlı bir protein kaynağıdır. En çok vejetaryenlerin besin tercihi arasında bulunan mantarlar, beslenmede hayati önem taşıyan elzem aminoasitleri içermektedir. Ayrıca, mantarda kalsiyum, fosfor, demir, sodyum, potasyum, magnezyum, B1 vitamini, B2 vitamini, Niasin ve C vitamini bulunmaktadır. Mantarda bulunan bu vitamin ve minerallerin kaybolmaması için mantarların taze alınıp, bekletilmeden tüketilmesi gerekir. Mantar avcıları tarafından en çok bilinen ve tüketilen kanlıca mantarının konservesi ve turşusu’da bazı yöre halkı tarafından yapılmaktadır. Bu mantar türü yenildikten belli bir süre sonra, idrar rengini koyu sarı veya kırmızı renge çevirmektedir. Havuca rengini veren “Karoten” maddesini içeren tüm turuncu renkli Lactarius türleri fazla tüketildiğinde kişinin idrarının rengini turuncu veya kırmızı tonlarına çevirebilir. Bu geçici bir durum olup, sağlık problemi olarak algılanmamalıdır.

Ek bilgiler: Kanlıca mantarı türleri Orta Avrupa’da en yaygın olanlardan biri olmasına rağmen, türlerin net tanımı 1968 yılında Alman mikolog Frieder Gröger tarafından geçerli bir şekilde tanımlanmıştır.

Dip not: Sitemizde yazılanlar, sadece ve sadece BİLGİLENDİRME amaçlıdır. Mantar toplamak ve tanımlamak kesinlikle uzmanlık gerektiren bir konudur. Sitemizdeki bilgilere göre mantar toplamamanız ve tüketmemeniz önemle duyurulur! Diğer yazılarımıza göz atmak için tıklayınız.

GALERİ

Güzel mantar görselleri ve bilgiler için Mantarlı Yaşam- Mantar Avcıları Facebook Grubumuzu da ziyaret edebilirsiniz. Web Sitemizde emeği olan herkese çok teşekkür ederiz.